Free Books کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام Online Download

Define Of Books کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

Title	:	کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام
Author	:	شهریار
Book Format	:	Hardcover
Book Edition	:	Special Edition
Pages	:	Pages: 316 pages
Published	:	2003 by نگاه، 1382 (first published 1995)
Categories	:	Poetry

کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

شهریار

Hardcover | Pages: 316 pages

Rating: 4.19 | 204 Users | 14 Reviews

Rendition Supposing Books کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

حیدربابایه سلام = Heydar Babaya Salam = Greeting To Haidar Baba, Mohammad-Hossein Shahriar His most famous work in Azerbaijani is Heydar Babaya Salam, published in 1954 in Tabriz, which won immense popularity and has been translated into more than 30 languages and numerous plays all over the world. Heydar Babaya Salam is an Azeri poetical work by Mohammad Hossein Shahriar, a famous Iranian Azerbaijani poet. It is about Shahriar's childhood and his memories of his village Khoshgenab near Tabriz. Heydar Baba is the name of a mountain overlooking the village. In Heydar Babaya Salam Shahriar narrates a nostalgia from his childhood in a village in Iranian Azerbaijan. تاریخ نخستین خوانش: ماه آگوست سال 1996 میلادی عنوان روی جاد: کلیات اشعار ترکی شهریار، با انضمام حیدربابایه سلام؛ عنوان فارسی: دیوان شهریار (ترمی) به انضمام «حیدربابایا سلام»؛محمدحسین شهریار: با مقدمه، تصحیح و تعلیقات: حمید محمدزاده؛ تهران، زرین، موسسه انتشارات نگاه، چاپ بیست و یکم: 1386؛ در 320 ص؛ شابک: 9646736904؛ عنوان به ترکی: تورکی دیوانی کلیاتی («حیدرابایا سلام» منظومه سی ایله)، عنوان دیگر: دیوان ترکی شهریار؛ چاپ بیست و یم، موضوع: شعر ترکی شاهران ایرانی سده 14 هجری خورشیدی- سده 20 م منظومه حیدربابایه سلام که در سال‌های 1329 و 1330 هجری خورشیدی سروده شده‌ است ارزش هر چیزی را چه هدیه ی مادی باشد چه معنوی، محک دل بهایش را میسنجد، اگر به تنور سرد و گرم دل چسبید، دنیا در برابرش دستمال چروکیده ای مینماید، و آن گوهر شایسته بر تارک دل مینشیند شاه داغیم، چال پاپاغیم، ائل دایاغیم، شانلی سهندیم، باشی طوفانلی سهندیم شاه کوهستانم، کلاهِ جوگندمی ام، پناه ِ ایل و تبارم، سهندِ پر از شان ِ عسلم، سهندم که قله اش طوفانی ست توضیح: (سهند بلندترین قله اش 3750 متر از سطح دریا ارتفاع دارد، اما بلندترین قله ی آذربایجان، در سبلان ِ دیار ما هست، با ارتفاع 4811 متر از سطح دریا. شاه کوهستان، اشارتی ست به این که سهند در قیاس با دیگر قله ها و کوههای آذربایجان بجز سبلان، شاه است اما نه شاهنشاه و پادشاه. شاید هم شهریار کوه سهند را چون خود، که شهریار ِ سخن است، برای ِ خوش آیند شاعری که «سهند» نام ادبی ایشان است، برگزیده، در این انگار، دیگر معنی شهریار، یار ِ شهر نیست، گویا شاهنشاهِ ملک ِ ادب و شعر و سخن شده است.)؛ کلاه جوگندمی: (اشارتی ست به فصل بهار و تابستان، آنگاه که به قله ی کوه سهند، نگاه اگر کنید. جاهایی برفها آب شده و رنگ خاک و خاکسترش، سیاه مینماید، و در گستره ای دیگر از قله، که هنوز سپیدی ِ برف پابرجاست، رنگ ِ سپید، خودی مینمایاند، جوگندمی میشود. در بطن دیگر: اشاره به زمان پیدایش، سن و سال کوه سهند، در مقایسه با قله هایی همچون: سبلان و دماوند، که قله هاشان سپیدتر از سهند است، و گویا از او پیرترند. انگار کنید، به میانسالی و پا به سن گذاشتن ِ «سهند» اشاره میکنند. اما بطن سومی نیز هست، شعر جوابیه ای به «سهند»، شاعر معروف «آرانی» است، که امروز آن دیار، کشور آذربایجان خوانده میشود. در آن دیار مردان متشخص، پاپاغ به سر میگذارند. «چال پاپاغ» یا «توک پاپاغ» را از پوست بره ای تودلی که موی پوستش سیاه و سپید است، میدوزند. بره را پیش از لیسیدن گوسفند مادر، پوست میکنند، که پشم ِ پوست، فـِر داشته باشد. گرانبهاست. بطن چهارم نیز، اشاره به میانسالی ِ سهند ِ شاعر است، البته که در قیاس با سن ِ شهریار ِ سخن.)؛ ایل دایاغیم: (کوهها هماره پشتیبان ایل و تبار ساکن کوهپایه ها بوده اند، کسی که از دست ظالمی قدرقدرت در بگذشته ها، به تنگ میآمد. به کوه میزد، کوه، پشتیبان همه و ایل است. اما بطن دیگرش: خطاب به سهند شاعر است، که در شعرش، از استمداد شهریار پشتیبانی کرده، شعری برایش سروده و فرستاده بود. منظور شاعر این است که سهند ِ شاعر نیز، همان خصلت ِ کوه ِ سهند را دارد، و پناهنده ها را در پناه ِ خویش میگیرد.)؛ شانلی سهندیم: (در کوههای آذربایجان، با وجود گل چیچکهای رنگارنگ و فراوان، که شهدشان نوشابه ی خوشگوار فوج و ارتش ِ زنبوران ِ عسل است، گاه، جا تنگ میشود، و عده ای با ملکه ی تازه، که ژله رویال نوش ِ جان کرده، و ملکه ای نو شده، به مصداق آن سخن ِ سعدی، که دو پادشاه یا ملکه در یک اقلیم نگنجند، از کندوی ِ خود کوچ میکنند. اگر کندویی خالی نیافتند، در شکاف ِ صخره ای از کوه، برای خود، قلمرو و کندوی نو و تازه، برای تولید ِ عسل میسازند، خود شاهد بوده ام، و از آن شانهای عسل، در کودکی، و کوه پیمائیهای نوجوانانه، بسیار خورده ام. بطن دیگر شعر: اشاره به شیرینی ِ کلام ِ سهند ِ شاعر است، که با شان ِ عسل قیاس شده، و ابیات و واژه های مرتب و شیرین عسلی را، تداعی میکند.)؛ باشی طوفانلی سهندیم: (اشاره به تاریخ کوه ِ سهند است، و ماجراهای تاریخی آن، جنگ و گریزها، پیروزی و شادمانیها، و گاه غم و اندوه، که اشاره به یکایک آنها، سخن را از شعر دور میکند، و به درازا میکشاند. بطن دیگر نیز: اشاره به ابر و مه و طوفانی است، که بیشتر در راس و قله ی کوه، همیشه وجود دارد، و طوفان است در قیاس با نسیم ِ دشت ِ و دمن، تندتر از باد تپه هاست. نیز اشاره به ماجراهای ِ «سهند ِ» شاعر هم هست.)؛ باشدا حیدربابا تـَک، قارلا قیروولا قاریشیب سان سون ایپک تئللی بولودلارلا، افقده ساریشیب سان ساواشارکن باریشیب سان همچو کوه ِ حیدربابا در راس، با برف و شبنم یخزده آمیخته ای با آخرین ابری که گیسوانی ابریشمین دارد در افق به هم پیچیده ای در حال جنگ با ابر، آشتی کرده ای توضیح: (کوه ِ حیدربابا در اطراف ِ تیکمه داش است. دیار ِ کودکیهای شهریار سخن، ایشان کوه ِ سهند را یادآور ِ کودکیهای خویش مینامد. شاید اینجا سهند ِ شاعر را، با میانسالی ِ خویش قیاس میکند. موهای ِ سیاه ِ سر همان «باشدا»، تارهای ِ سپید همان «قار»، و تارهای خاکستری که از آمیزش موی ِ سیاه با شبنم ِ یخ زده، همان «قیروو»، جوگندمی شده است.)؛ گؤیدن ایلهام آلالی، سرّی سماواته، دییه ر سن هله، آغ کورکی بورون، یازدا، یاشیل دون دا گییه ر سن قورادان حالوا یی یـَر سن دؤشلرونده، سونالار سینه سی تک، شوخ ممه لرده، نه شیرین، چشمه لرین وار او یاشیل تئللری، یئل هؤرمه ده، آینالی سحرده، عشوه لی ائشمه لرین وار قوی، یاغیش یاغسادا، یاغسین، سئل اولوب، آخسادا، آخسین، یانلاریندا، دره لر وار قوی قلمقاشلارین اوچسون، فره لرله، هامی باخسین، دوشلرونده هئره لر وار سیلدیریم لار، سََره لر وار او، اتک لرده، نه قیزلار یاناغی، لاله لرین وار قوزولار، اوتلایاراق، نی ده، نه خوش ناله لرین وار آی کیمی، هاله لرین وار گول چیچک دن بـَزَنـَنده، نه گلین لر کیمی نازین یئل اسنده، او سولاردا، نه درین راز و نیازین اوینایار گوللو قوتازین تیتره ییر، ساز تئلی تک، شاخه لرین چایدا، چـَمـَنده، یئل، او تئل لرده، گزه نده، نه کوراوغلو، چالی سازین اؤرده گون خلوت ائدیب، گؤلده، پری لرله چیمـَنده، قول قاناد دان اونا، آغ حووله آچار، غمزه لی قازین قیش گئده ر، قوی گله یازین هله، نووروز گولو وار، قار چیچگین وار، گله جک لر سئل یاغیشدا یووونارکن ده، گونش له، گوله جک لر اوزلرین، تئز سیله جک لر قیشدا، کهلیک هَوَه سی له، چؤله، قاچدیقدا، جاوان لار، قاردا، قاققیلدایاراق، نازلی قلمقاشلارین، اولسون یاز، او دؤشلرده، ناهارمنده سین، آچدیقدا چوبان لار، بوللی، سودلی سورولر، دادلی قاوویتماش لارین، اولسون آد آلیب، سنده ن او شاعیر، کی سن اوندان، آد آلارسان اونا هر داد وئره سن، یوز او مقابل، داد آلارسان تاری دان هر زاد آلارسان آداش اولدوقدا، سن اونلا، داها آرتیق اوجالارسان باش اوجالدیقدا، دماوند داغیندان، باج آلارسان شئر الیندن، تاج آلارسان او دا، شعرین، ادبین، شاه داغی دیر، شانلی سهندی او دا، سن تک، آتار، اولدوزلارا شعریله، کمندی او دا، سیمرغ دان، آلماقدا دی فندی شعر یازاندا، قلمین دن باخاسان، دُرّ سپه لندی سانکی اولدوزلار الندی سؤز دئینده، گؤروسن قاتدی گولو، پوسته نی، قندی یاشاسین، شاعر افندی او، نه شاعر، کی داغین وصفینه مصداق، اونی گؤردوم من، سنون تک، اوجالیق مشقینه، مشّاق، اونی گؤردوم عشقه، عشق اهلینه، مشتاق، اونی گؤردوم او، نه شاعر، کی خیال مرکبینه، شوو شیغایان دا او، نهنگ آت، آیاغین، توزلو بولودلاردا، قویان دا لوله لنمکده دی یئر گؤی، نئجه طومار ساریان دا گؤرَجک سن، او زمان دا: نه زمان وارسا، مکان وارسا، کسیب بیچدی، بیر آندا، کئچه جک لر، گله جک لر، نه بویاندا – نه او یاندا نه بیلیم قالدی هایاندا؟ باخ، نه حرمت وار، اونون ئؤز دئمیشی، توک پاپاغین دا شهریارین تاج اگیلمیش باشی، دورموش قاباغین دا باشینا ساوریلان اینجی، چاریق اولموش آیاغین دا وحی دیر شعری، ملک لردی، پیچیلدیر قولاغین دا شهد وار بال دوداغین دا. روایت دیگر: آیه لر دیر، دوداغین دا او دا، داغلار کیمی، شاُنین ده، نه یازسام، یاراشان دیر او دا، ظالم قوپاران، قارلا کولک له، دوروشان دیر قودوزا، ظالمه قارشی، سینه گرمیش، ووروشان دیر قودوزون کؤرکینه، ظالیم بیره لر تک، داراشان دیر آمما، وقتین ده، فقیر خلقه، اگیلمیش سوروشان دیر قارا ملت ده، هنر بولسا، هنرله، آراشان دیر قارالارلا قاریشان دیر ساریشان دیر گئجه، حققین گؤزو دور، طور تؤره تمیش، اوجاغین دا اری ییب یاغ تک، اورک لردی، یانیرلار، چیراغین دا می، محبت دن ایچیب، لاله بیتیب دیر، یاناغین دا او بیر اوغلان کی، پری لر سو ایچرلر، چاناغین دا اینجی قاینار بولاغین دا طبعی، بیر سئوگلی بولبول کی، اوخور، گول بوداغین دا ساری سونبول قوجاغین دا سولار، افسانه دی سؤیلر، اونون، افسون لی، باغین دا سحَرین، چنلی چاغین دا شاعرین ذوقی، نه افسونلی، نه افسانه لی، باغ لار آی نه باغ لار، کی “الف لیل” ده، افسانه دی، باغلار اود یاخیب، داغ لاری داغلار گول گولورسه، بولاغ آغلار شاعرین عالمی ئؤلمز، اونا عالم ده، زوال یوخ آرزیلار، اوردا نه خاطر لیه امکاندی، محال یوخ باغ جنّت کیمی اوردا، “او حرام دیر، بو حلال” یوخ او محبت ده، ملال یوخ اوردا حال دیر، داها قال یوخ گئجه لر اوردا، گوموشدن دی، قیزیل دان نه گونوزلر نه زمرد کیمی باغ لاردی، نه مرمر کیمی دوزلر نه ساری تئللی اینک لر، نه آلا گؤزلو، ئؤکوزلر آی نئجه، آی کیمی اوزلر؟ گول آغاج لاری، نه طاووس کیمی، چترین آچیب الوان حُلّّه کروانی دی چؤللر، بزه نر، سورسه بو کروان دوه کروانی دی، داغلار، یوکی اطلس دی، بو حیوان صابرین شهرینه دوغرو، قاطاری، چکمه ده سروان او، خیالیم دا کی، شیروان اوردا، قاردا یاغار، آمما، داها گوللر، سولا بیلمز بو طبیعت، او طراوتده، محال دیر، اولا بیلمز عمر پیمانه سی، اوردا دولا بیلمز او، افق لرده باخارسان، نه دنیزلر، نه بوغازلار نه پری لر کیمی قوش لار، قونوب-اوچماقدا، نه قازلار گؤل ده چیممک ده نه قیزلار بالیق، اولدوز کیمی، گؤل لرده، دنیزلرده، پاریلدار آبشار، مرواری سین، سئل کیمی، تؤک دوک ده، خاریلدار یئل کوشول در، سو شاریلدار قصرلر واردی قزیل دان، قالا لار واردی، عقیق دن رافائیل، تابلوسی تک، صحنه لری، عهد عتیق دن دویماسان، کهنه رفیق دن جنتین باغلاری تک، باغلاری نین حور و قصوری دوزولوب غرفه ده، ایوان دا، جواهر کیمی حوری الده حوری لری نین، جام بلوری تونگونون، گول کیمی، صهبای طهوری نه ماراقلار کی، آییق گؤزلره، رؤیادی، دئییرسن نه شافاقلار کی، دَرین باخمادا، دریادی، دئییرسن اویدور ان، جنّت مأوا دی دئییرسن زهره نین قصری برلیان، حصاری، اینجی دی، یاقوت قصری جادودی، مهندس لری، هاروت ایله، ماروت اوردا، «مانی» دایانیب، قالمیش، او صورتلره، مبهوت قاپی قوللوقچی سی هاروت اوردا شعرین، موزیکین منبعی، سرچشمه دی، قاینار نه پری لر کیمی، فواره دن، افشان اولوب، اوینار شاعر آنجاق، اونو آنلار دولو مهتاب کیمی، استخردی، فواره لریله مَلَکه اوردا چیمیر، آی کیمی، مهپاره لریله گول لو، گوشواره لریله شعر و موسیقی، شاباش اولمادا، افشاندی، پریشان سانکی، آغ شاهی دیر، اولماقدا، گلین باشینا، افشان نه گلین لر کی، نه انلیک اوزه سورترله، نه کیرشان یاخا، نه تولکی، نه دووشان آغ پری لر، ساری کؤینک لی، بولودلاردان انیرلر سود گؤلونده، ملکه ایله، چیمیرکن سئوینیرلر سئوینیرلر، ئؤیونورلر قووزاناندا هره، ا َلده دولو بیر جام، آپاریرلار سانکی، چنگی لره، شاعرلره، الهام آپاریرلار دریا قیزلارینا، پیغام آپاریرلار دنیزین ئؤرتوگو ماوی، اوفقین سقفی، سماوی آینادیر، هر نه باخیرسان: یئر اولوب، گؤیله مساوی غرق اونون، شعرینه راوی غرفه لر، آی، بولود آلتیندا، اولار، تک گؤرونورلر گؤز آچیب، یومما چیراغلار کیمی، یاندیقدا، سؤنورلر صحنه لر چرخ ِ فلک تک، بورولوب، گاه دا چؤنورلر کؤلگه لیک لر، سورونورلر زهره، ایواندا، الهه شینئلینده، گؤرونرکن باخاسان، حافیظی ده، اوردا، جلالت له گؤررسن نه سئورسن گاه گؤرن، حافظ ِ شیراز ایله، ایوان دا، دوروب لار گاه گؤرن، اورتادا شطرنج قورارکن، اوتوروب لار گاه گؤرن، سازیله، آوازیله، اگلنجه، قوروب لار سانکی، ساغر ده، ووروب لار خواجه، الحان اوخویاندا، هامی ایشدن، دایانیرلار او، نوا لرله، پری لر، گاه اویوب گاه، اویانیرلار لاله لر شعله سی الوان، شوشه رنگی، بویانیرلار نه خومار گؤزله، یانیرلار قاناد ایستر بو فضا، قوی قالا، ترلانلی، سهندیم ائشیت اؤز قصه می، دستانیمی، دستانلی سهندیم: سنی، «حیدر بابا» او، نعره لریله، چاغیراندا او سفیل، داردا قالان، تولکو قووان شئر، باغیراندا شیطانین، شیللاغا قالخان قاتیری، نوخدا قیراندا دده قورقود» سسین آلدیم، دئدیم: «آرخامدی» ایناندیم آرخا دوردوقدا، «سهندیم» ساوالان تک هاوالاندیم سئله قارشی، قووالاندیم جوشغونون» دا قانی داشدی، منه بیر هایلی سس اولدی هر سسیز، بیر نفس اولدی باکی داغلاری دا، های وئردی سسه، قیها اوجالدی او تایین نعره لری، سانکی، بو تایدان دا، باج آلدی قورد، آجالدیقدا، قوجالدی راحیمین» نعره سی قووزاندی، دئیه ن، توپلار آتیلدی سئل گلیب، نهره قاتیلدی رستمین» توپلاری سسلندی، دئیه ن، بوملار آچیلدی بیزه، گول-غنچه، ساچیلدی قورخما گلدیم!» دئیه، سسلرده منه، جان دئدی قارداش منه جان جان دئیه رک، دشمنه قان قان، دئدی قارداش شهریار سؤیله مه دن، گاه منه سلطان دئدی، قارداش من ده، جانیم چیغیریب: جان سنه قربان، دئدی قارداش یاشا اوغلان، سیزه داغ داش، دلی جیران، دئدی قارداش ائل سیزه، قافلان دئدی قارداش داغ سیزه، اصلان دئدی قارداش داغلی حیدربابانین، آرخاسی، هر یئرده، داغ اولدی داغا، داغلار دایاغ اولدی آرازیم آینا چراغ قویمادا، آیدین شافاغ اولدی او تایین نغمه سی قووزاندی، اورکلر، قولاغ اولدی یئنه قارداش دییه رک، قاچمادا، باشلار، آیاغ اولدی قاچدیق، اوزلشدیک آرازدا، یئنه گؤزلر، بولاغ اولدی یئنه غم لر، قالاغ اولدی یئنه، قارداش سایاغی، سؤزلریمیز، بیر سایاغ اولدی وصل ای یین آلمادا، اَل چاتمادی، عشقیم، داماغ اولدی هله لیک غم، سارالارکن، قارالار دؤندی، آغ اولدی آرازین، سود گؤلو داشدی، قایالیقلاردا، باغ اولدی ساری سونبول لره، زلف ایچره، اوراخلار، داراغ اولدی یونجالیقلار یئنه، بیلدیرچینه، یای، یاز، یاتاغ اولدی گؤزده، یاشلار، چراغ اولدی لاله بیتدی، یاناغ اولدی غنچه گولدی، دوداق اولدی نه سول اولدی، نه ساغ اولدی ائلیمی، آرخامی، گؤردیکده، ظالم اووچی، قیسیلدی سئل کیمی، ظلمی باسیلدی، زینه آرخ اولدی، کسیلدی گول گؤزونده ن یاشی، سیلدی تور قوران اووچی، آتین قوومادا، سیندی، گئری قالدی ئؤزی گئتدی، توری قالدی آمما، حیدربابا دا بیلدی کی، بیز تک، هامی داغلار باغلانیب قول قولا زنجیرده، بولودلار، اودیر آغلار نه بیلیم، بلکه طبیعت ئؤزی، نامرده، گون آغلار اگری یوللاری آچارکن، دوز اولان قوللاری، باغلار صاف اولان سینه نی، داغلار داغلارین، هر نه قوچی، طرلانی، جئیرانی، مارالی هامی دوشگون، هامی پوزغون، سینه لر داغلی، یارالی گول، آچان یئرده، سارالی آمما، ظن ائتمه، کی داغلار، یئنه، قالخان اولاجاق دیر محشر اولماقدادی بونلار، داها، وولقان اولاجاق دیر ظلم دنیاسی یانارکن ده، تیلیت، قان اولاجاق دیر وای …! نه طوفان اولاجاق دیر دئدین: آذر ائلینین، بیر یارالی، نیسگیلی یم من نیسگیل اولسامدا، گولوم! بیر ابدی سئوگیلی یم من یاد منی آتسادا، ئؤز گلشنیمین، بلبلی یم من ائلیمین، فارسیجادا، دردینی سؤیله ر، دیلی یم من حقـّه دوغرو، نه قارانلیق ایسه، ائل مشعلی یم من ابدیـّت، گولی یم من نیسگیل، اول چرچی یه قالسین کی، جواهر ندی، قانمیر مدنیـّت، دبین ائیلیر بدویـّت، بیر اوصانمیر گون گئدیر، آز قالا باتسین، گئجه سینده ن، بیر اویانمیر بیر ئؤز احوالینا، یانمیر آتار انسان لیغی، آمما، یالان انسابی، آتانماز فتنه، قووزانماسا بیر گون، گئجه، آسوده، یاتانماز باشی، باشلارا، قاتانماز آمما، منده ن ساری، سن آرخایین اول، شانلی سهندیم دلی جیرانلی، سهندیم من داها، عرش علا، کؤلگه سی تک، باشدا، تاجیم وار الده موسی کیمی، فرعونه غنیم، بیر، آغاجیم وار حرجیم یوخ، فرجیم وار من، علی اوغلویام، آزاده لرین، مردی، مرادی او، قارانلیق لارا، مشعل او، ایشیقلیق لارا، هادی حقـّه، ایمانه، منادی باشدا، سین ماز سپریم، الده کوتلمز، قیلیجیم وار شهریار حیدربابایه سلام در یکصد و بیست و یک بند سروده شده، وزن اشعار بر خلاف بیشتر اشعار کلاسیک ترکی آذربایجانی، که بر وزن عروض هستند، حیدربابایه سلام بر اساس وزن هجایی است، مصرع‌ها از سه قسمت «چهار، چهار، سه» هجایی تشکل گرفته است برای نمونه: حیدر بابا ایلدریملار شاخاندا حی در با با _ ایل د ریم لار _ شا خان دا ا. شربیانی

Describe Books During کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

Original Title:	کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام
ISBN:	9644072081
Edition Language:	Azerbaijani
Setting:	Iran, Islamic Republic of

Rating Of Books کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

Ratings: 4.19 From 204 Users | 14 Reviews

Notice Of Books کلیات اشعار ترکی شهریار به انضمام حیدر بابایه سلام

سننن ســـورا حــــیاته منشـیرین دئسه زای دئمیشم

Seyyed Mohammad Hossein Behjat-Tabrizi (Persian: سید محمدحسین بهجت تبریزی Azerbaijani: Məhəmmədhüseyn Şəhriyar) (1906-September 18, 1988), chiefly known by his pen name as Shahriar (or Shahryar / Shahriyar شهریار), was a legendary Iranian poet.Born in Tabriz, an ethnic Iranian Azeri, Shahriar came to Tehran in 1921 and continued his studies in the Dar-ol-Fonoun high school and started studying

در شعر ترکی استاد شهریار بی بدیل هستند.

حيدربابا دنيا يالان دونياديسليماننان نوحدان قالان دونيادياغول دوغان درده سالان دونياديهر كيمسيه هرنه وروب آلابديافلاطوننان بير قورو آد قالابدي

Aliiiiiiiie

very nice book